quod cum audisset Chananeus rex Arad qui habitabat ad
meridiem venisse scilicet Israhel per exploratorum viam
pugnavit contra illum et victor existens duxit ex eo praedam
at Israhel voto se Domino obligans ait si tradideris
populum istum in manu mea delebo urbes eius
exaudivitque Dominus preces Israhel et tradidit Chananeum
quem ille interfecit subversis urbibus eius et vocavit nomen
loci illius Horma id est anathema
profecti sunt autem et de monte Or per viam quae ducit ad
mare Rubrum ut circumirent terram Edom et taedere coepit
populum itineris ac laboris
locutusque contra Deum et Mosen ait cur eduxisti nos de
Aegypto ut moreremur in solitudine deest panis non sunt aquae
anima nostra iam nausiat super cibo isto levissimo
quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes ad
quorum plagas et mortes plurimorum
venerunt ad Mosen atque dixerunt peccavimus quia locuti
sumus contra Dominum et te ora ut tollat a nobis serpentes
oravit Moses pro populo
et locutus est Dominus ad eum fac serpentem et pone eum pro
signo qui percussus aspexerit eum vivet
fecit ergo Moses serpentem aeneum et posuit pro signo quem
cum percussi aspicerent sanabantur
profectique filii Israhel castrametati sunt in Oboth
unde egressi fixere tentoria in Hieabarim in solitudine
quae respicit Moab contra orientalem plagam
et inde moventes venerunt ad torrentem Zared
quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon quae est
in deserto et prominet in finibus Amorrei siquidem Arnon
terminus est Moab dividens Moabitas et Amorreos
unde dicitur in libro bellorum Domini sicut fecit in mari
Rubro sic faciet in torrentibus Arnon
scopuli torrentium inclinati sunt ut requiescerent in Ar
et recumberent in finibus Moabitarum
ex eo loco apparuit puteus super quo locutus est Dominus
ad Mosen congrega populum et dabo ei aquam
tunc cecinit Israhel carmen istud ascendat puteus
concinebant
puteus quem foderunt principes et paraverunt duces
multitudinis in datore legis et in baculis suis de solitudine
Matthana
de Matthana Nahalihel de Nahalihel in Bamoth
de Bamoth vallis est in regione Moab in vertice Phasga et
quod respicit contra desertum
misit autem Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum
dicens
obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam non
declinabimus in agros et vineas non bibemus aquas ex puteis via
regia gradiemur donec transeamus terminos tuos
qui concedere noluit ut transiret Israhel per fines suos
quin potius exercitu congregato egressus est obviam in desertum
et venit in Iasa pugnavitque contra eum
a quo percussus est in ore gladii et possessa est terra
eius ab Arnon usque Iebboc et filios Ammon quia forti praesidio
tenebantur termini Ammanitarum
tulit ergo Israhel omnes civitates eius et habitavit in
urbibus Amorrei in Esebon scilicet et viculis eius
urbs Esebon fuit regis Seon Amorrei qui pugnavit contra
regem Moab et tulit omnem terram quae dicionis illius fuerat
usque Arnon
idcirco dicitur in proverbio venite in Esebon aedificetur
et construatur civitas Seon
ignis egressus est de Esebon flamma de oppido Seon et
devoravit Ar Moabitarum et habitatores excelsorum Arnon
vae tibi Moab peristi popule Chamos dedit filios eius in
fugam et filias in captivitatem regi Amorreorum Seon
iugum ipsorum disperiit ab Esebon usque Dibon lassi
pervenerunt in Nophe et usque Medaba
habitavit itaque Israhel in terra Amorrei
misitque Moses qui explorarent Iazer cuius ceperunt
viculos et possederunt habitatores
verteruntque se et ascenderunt per viam Basan et occurrit
eis Og rex Basan cum omni populo suo pugnaturus in Edrai
dixitque Dominus ad Mosen ne timeas eum quia in manu tua
tradidi illum et omnem populum ac terram eius faciesque illi
sicut fecisti Seon regi Amorreorum habitatori Esebon
percusserunt igitur et hunc cum filiis suis universumque
populum eius usque ad internicionem et possederunt terram
illius
